Adoptiedieren vanuit het buitenland via een stichting en wetgeving.
Sinds wij zelf een hond hebben eerst als opvanggezin en later geadopteerd via een stichting die honden uit het buitenland haalt en hier ter adoptie aanbied (de dieren kunnen nog in het buitenland verblijven ten tijde van aanbieding), ben ik in deze materie gedoken. En daar zit nog heel wat kaf onder het koren.
De informatie is juist volgens de wetgeving nu in 2016.
Sinds 2013 zijn er zo'n kleine 80 organisaties actief in Nederland. Waarvan er vele pas in de afgelopen 8 jaar zijn opgericht. Jaarlijks worden er zo'n 5000 Europese asielhonden in Nederland herplaatst. Daarnaast plaatsen deze stichtingen niet alleen honden, maar ook katten. Dat zijn dus heel veel dieren die zo naar Nederland komen.
Je kan daar je mening over hebben en het er niet mee eens zijn, ook in de Nederlandse asielen zitten tenslotte honden en katten. Maar daar gaat dit artikel niet over.
Waar het wel over gaat is, de stichtingen zijn er nu eenmaal en de dieren worden aangeboden. Maar er zitten ook niet bonafide stichtingen tussen. Die verdienen geld over de rug van deze "zielige" honden en katten en lappen de wetgeving aan hun laars, ten koste van de dieren. Gewoon handel dus, met alle ellende van dien, van dieren die eigenlijk, hoe zielig ook, niet geschikt zijn om zomaar naar Nederland in een gezin te worden geplaatst, om meerdere redenen (niet gesocialiseerd, met ras-eigenschappen die niet zo geschikt zijn voor gezin, getraumatiseerd, met ziektes enz enz). Daar komt nog een apart vervolgstuk over.
Afgezien van dat je dus een enorm getraumatiseerd dier kunt adopteren, zonder dat je daar goed over geïnformeerd bent en dus met de gevolgen daarvan mee zit, dan is het enorm lastig , hoe lullig ook, ook om je recht te krijgen, omdat je een adoptieformulier, die vaak ook niet volgens de wet is, hebt getekend en denkt, dat dat dus wetsgeldig is. Dat is het niet. maar het is moeilijk verhaal te halen, dus voorkomen is beter dan genezen. Voor zowel jezelf, als het dier, want die is altijd het lijdend voorwerp, hoe dan ook. En uiteindelijk jij ook, bij een mismatch.
Dit stuk gaat over de wetgeving en waar een stichting wettelijk aan moet voldoen.
Voor snelle lezers en informatie zoekers: in het rood staat in het verdere artikel alle regelgeving, waar een stichting aan moet voldoen volgens de wetgeving, zowel de Nederlandse als Europese.
Dit moet een stichting kunnen aantonen!!
Daarnaast; in veel gevallen verplicht de stichting de adoptant regels over het verbod van weggeven, verkopen of verplichte castratie van de kat of hond. En dat zij het eigendom behouden. En dus de registratie van de chip niet overzetten op uw naam. Dit is echter eigenlijk wettelijk niet toegestaan! Zie verder onderaan het artikel de wetgeving hierover! Het dier moet binnen 14 dagen na adoptie of na drie maanden als opvanggezin op uw naam worden geregistreerd, anders bent u strafbaar en kunt u een boete verwachten!
Ook al voldoen stichtingen aan de wettelijke voorwaarden, dan nog is er de Anbi-toekenning, dat is een doelstelling toegekend door de belastingdienst voor een algemeen nut beogende instelling. waarmee belastingvoordeel kan worden gehaald. Vele stichtingen hebben deze doelstelling binnen geharkt in 2013, waarbij 50 % van de doelstelling moest voldoen. Echter in 2014, is de doelstelling 90 % geworden, en veel van deze stichtingen behalen dit nu dus niet meer. Maar hierop wordt niet gecontroleerd, dus deze stichtingen plukken veel geld via belastingvoordeel ten voordele van de mensen van de stichting en zeker niet ten goede van de dieren. Integendeel, de dieren zijn dus een manier om geld te verdienen.
Inleiding
En er is een ruime keus, veel groter dan de soorten honden die in Nederlandse asiels zitten. Daar zitten namelijk veel herdershond- en dogachtigen, die een rugzakje hebben van moeilijk opvoedbaar enz enz. veel van deze soorten komen juist in het asiel in hun puberleeftijd. De leeftijd die elke hondeneigenaar met een wat meer eigenzinnig karakter hond, tot wanhoop drijft en hup, de hond wordt weggedaan. Veel van deze honden, worden dan ook moeilijk herplaatst, vanwege ras en leeftijd.Veel mensen worden dan ook vertederd door de aanbiedingen van honden uit het buitenland. Ze zijn zielig, het geeft een mens een goed gevoel zo'n sneu dier een beter huis te bieden en zijn er in alle soorten en maten en leeftijden, keus genoeg! En niet zo heel duur en mocht het niet naar tevredenheid zijn, dan is er altijd nog de stichting waar je de hond weer aan terug kunt doen (maar is dat wel zo en hoe zit dat wettelijk eigenlijk?). Een reden voor veel mensen om te kiezen voor een adoptiehond uit het buitenland.
In mijn werk, ben ik veel problemen tegen gekomen van eigenaars die een hond uit het buitenland hebben geadopteerd. Ook daarover kan ik een heel artikel weiden, waarom in veel gevallen het goed mis kan gaan met zo'n buitenlandse hond. Maar daar gaat het artikel dus ook niet over.
Werk jij onbedoeld mee aan meer ellende?
Als je kiest om een hond te adopteren uit het buitenland, hoe weet je dan of zo'n organisatie, meestal in de vorm van een stichting, wel oké is? Weet jij of je niet, vanuit onwetendheid meewerkt aan onwettelijke praktijken of juist dierenleed in de hand werkt? Hoe kun je in ieder geval een inschatting maken, of de stichting waar jij in zee mee wilt gaan, bonafide is en echt het beste voorheeft met de dieren of dat het om geld gaat? Want met dieren importeren, handel dus, is geld te verdienen. Zo simpel is het. En ook bij stichtingen met schijnbaar goedbedoelde doelstellingen, is dat dus niet altijd het geval.Stichtingen die niet een UB en EG een handelsbedrijfnummer kunnen aantonen, handelen vaak niet binnen de wet. Dat houdt bijvoorbeeld in, dat zij dus dieren sederen voor een vlucht naar Nederland, omdat een dier zeer angstig is, geen begeleiding hebben bij de vlucht en er niemand is die het dier overhandigd na de vlucht aan de adoptant. of dieren die ter adoptie zijn aangeboden die niet gesocialiseerd zijn, en voor wie luidruchtig Nederland helemaal geen leuk thuis is enz.
Veel stichtingen hebben wurgcontracten, waarbij de adoptant, u dus, allerlei verplichtingen heeft en de stichting geen. Er staan zelfs boeteclausules in. Dit is echter helemaal niet volgens de wet. Zie verder naar onder in rode tekst.