zaterdag 26 maart 2016

Aromatherapie, etherische olie, geschiedenis en gebruik, een korte cursus. Deel 6. Contra-indicaties voor het gebruik van etherische oliën

Contra-indicaties voor het gebruik van etherische oliën

Een contra-indicatie betekend; een tegen-aanwijzing, een aanwijzing dat een bepaalde behandeling moet worden ontraden. In dit hoofdstuk vindt je een beschrijving van omstandigheden, waarin je een bepaalde olie niet, of beter niet kunt gebruiken, wanneer je de dosering moet aanpassen enz. Contra-indicaties kennen is belangrijk voor een veilig en goed gebruik van etherische olie.

Kinderen, labiele personen, baby’s, zwangerschap en dieren:
Zoals al eerder genoemd moet men een lagere dosering bij baby’s, kinderen en labiele personen gebruiken en hier je oliën zorgvuldig kiezen, net zoals bij dieren.
Bij dieren moet je ook de dosering aanpassen aan de grootte van het dier.
Tijdens de zwangerschap extra voorzichtig omgaan met etherische oliën. Slecht enkele druppels olie in een aromalampje, bad of olie zijn toegestaan.
De volgende oliën kunnen beter niet worden gebruikt in de eerste drie maanden van de zwangerschap: Bonekruid, mirrhe, salie, hysop, tijm, oregano, jeneverbes, cypres, venkel, ceder, rozemarijn, thuja, kamfer en basilicum.

Houdbaarheidsdatum:
Let ook altijd op de uiterste houdbaarheidsdatum als een olie die heeft, in verband met de giftigheidsgraad, huidirritaties enz.

Epilepsie:
Oliën die je zeker niet moet gebruiken bij mensen die last hebben van epilepsie zijn ceder, rozemarijn, thuja, basilicum, cypres, venkel, hyssop, salie, bonekruid, mirrhe, tijm, oregano, en jeneverbes.

Alcoholgebruik:
Bij gebruik van alcohol kun je beter geen salie gebruiken.

Depressies:
Bij mensen die aan depressies lijden geen hop gebruiken.

Homeopatische middelen:
Bij gebruik van homeopathische middelen geen zwarte peper, kamfer, eucalyptus en pepermuntachtige oliën gebruiken.

Andere contra-indicaties:
Verdere contra-indicaties bij aromatherapie-massages zijn ernstige hartklachten, ernstig astma, kanker in gevorderd stadium, koorts, een niet-gediagnostiseerde huiduitslag, ernstige schildklierafwijkingen en vers littekenweefsel (hier mag niet op worden gemasseerd, een olie lichtjes opsmeren mag wel).

Slijmvliezen:
Verder mogen etherische oliën nooit puur gebruikt worden op slijmvliezen of andere gevoelige plaatsen van het lichaam zoals oksels, het gezicht, genitaliën en anaal gebied.



Olie in badwater:
Meng een etherische olie met emulgator (maiskiemderivaat, ei, melk of toevoegen aan een neutrale shampoo of badschuim) voor je het toevoegt aan badwater. Als je namelijk de etherische olie er onverdund in gooit, dan blijft de olie op het water drijven. Zodra je dan in bad gaat zitten of liggen gaat de olie rond je middel of nek kleven en dit kan huidirritaties en verbrandingen opleveren! Dus, ook al ben je moe, eerst vermengen!  
Het is ook beter om de eerste paar uur uit de zon te blijven als je fotosensibiliserende ( dit betekend dat je door deze stoffen meer gevoelig of overgevoelig wordt op die plekken voor zonlicht) etherische oliën hebt gebruikt zoals citrusvruchtoliën, khella en engelwortel.

Bij het zonnebaden is het ook beter om geen of beperkt Johannesolie te gebruiken. Dit kan ook een fotosensibiliserende werking hebben. Weliswaar is dit geen etherische olie maar een maceraat, maar toch een olie die vrij vaak gebruikt wordt.

Aromatherapie, etherische olie, geschiedenis en gebruik, een korte cursus. Deel 5. Dieren, kinderen, labiele personen en volwassenen. Let op, katten zijn taboe.

Dieren, kinderen, labiele personen en volwassenen, let op de verschillen


De toepassing en dosering van etherische olie is niet altijd hetzelfde en je kan het dus niet klakkeloos in dezelfde mate en op dezelfde manier op iedereen toepassen. Dieren, kinderen en labiele personen kun je wat betreft de toepassing min of meer onder één noemer zetten, als de gevoelige groep, met aan de andere kant ‘normale’ volwassenen.

Volwassenen die iets mankeren maar verder wel geestelijk stabiel zijn, kunnen met de normale doseringen worden behandeld.

De normale dosering voor een gemengde olie die wordt opgebracht is als volgt:
- Basisolie met 1 à 2% etherische olie voor het gelaat.
- Basisolie met 5% tot 10% etherische olie voor het lichaam.

Een handige maar ook belangrijke regel om aan te houden is dat je bij toepassing altijd start met dat deel van de plant wat het minst sterk werkt (zie het voorbeeld sinaasappel-diabolo-effect). Dit heeft namelijk een paar grote voordelen. Je zit altijd aan de veilige kant, vooral als je nog niet zo bekend bent met het toepassen van etherische olie en bovendien is deze olie altijd wat goedkoper. Mocht dit niet het gewenste effect geven, maar denk je dat de keus van de olie op zich goed is, dan kun je altijd nog overstappen naar een sterkere variant. Als we bijv. weer de sinaasappel als voorbeeld nemen, dan begin je met sinaasappel en als de werking niet voldoende sterk is, kun je daarna overgaan op petit-grain of nerolie.

Kinderen en dieren reageren vaak erg goed op Aromatherapie. De zelfgenezende kracht bij kinderen is vaak erg goed, omdat dit nog niet zo beïnvloed is door jarenlange slechte voeding, gewoontes, leefomstandigheden enz. Bij dieren is dit vergelijkbaar. Verder staan ze beide ook meer open voor natuurlijke geneeswijzen, omdat ze geen speciale verwachtingen of vooroordelen hebben, zeker dieren. In hun lichaam zitten nog geen bergen slakken door vervuilingen van jaren. Hierdoor reageren ze sneller op etherische oliën en zijn er daardoor ook gevoeliger voor.
Baden, massages, inhallatie en kompressen zijn simpele methodes om kinderen en dieren te behandelen en kunnen ook goed preventief werken.
Het immuniteitsyteem is bij jonge dieren en kinderen nog niet volledig ontwikkeld. Hierdoor zijn ze wat kwetsbaarder voor infectieziekten, maar ze kunnen daarentegen ook sneller herstellen.

Bij paarden en honden kunnen etherische oliën goed ingezet worden. Bij katten en vogels moet je erg voorzichtig zijn. De lever van de kat werkt anders dan die van een hond of paard. Een kattenlever heeft meer moeite om etherische olie te verwerken en af te breken, daarom zijn voor katten heel veel etherisch oliën bijzonder giftig. De lever van een kat mist namelijk het lever enzym, Glucuronyl Transferase, wat wij wel hebben. Hierdoor blijven stoffen die veel in etherische olie voorkomen, zoals de terpenen, fenolen, ketonen en D-limoneen langer in het lichaam van de kat en kunnen zich gaan stapelen in het lichaam, wat juist een schadelijk effect kan hebben.
Ik raad daarom direct gebruik van etherische olie op een kat af. Je kan het wel in huis gebruiken in een aromaverdamper, maar wees dan wel extra zuinig, dus slechts enkele druppels en zorg ervoor, dat er ook voldoende frisse lucht tegelijk door je huis stroomt.
Een paar druppels lavendelolie op een kleedje, een dag van te voren bij stressituaties, kan wel. Maar verder raadt ik gewoon het gebruik van etherische olie, zowel op de huid, en zeker ter inname, bij katten geheel af.

De etherische olie moet dus bij kinderen en dieren altijd verdund gebruikt worden, minder sterk zijn dan voor volwassenen (zie normale dosering) en nooit door hen laten innemen! Daarnaast ook nooit giftige of enigszins giftige oliën gebruiken bij deze groep!
Voor de leek is het trouwens verstandig om eigenlijk nooit met giftige of enigszins giftige oliën te gaan werken. Je voorkomt hiermee ongelukken  en er is altijd wel een alternatieve niet - giftige olie om te gebruiken!
Let ook op het gewicht! Kinderen hebben kleine lichamen wat dan ook een reden is om minder sterke concentraties te gebuiken. Hetzelfde gaat op voor veel dieren. Dat een olifant een hogere dosering kan hebben dan een muis en een paard meer kan hebben dan een konijn mag wel duidelijk zijn!

Volwassen personen die labiel zijn, zijn meer open, gevoeliger en uit balans. Daarom moet je ook bij deze mensen voorzichtiger doseren.
Vrouwen die zwanger zijn vallen ook binnen de gevoelige categorie. Zij zijn ook gevoeliger en meer open. En hoewel ze niet ziek zijn, zijn ook zij een beetje uit balans omdat het lichaam zo snel aan het veranderen is door de zwangerschap. De hele hormoonhuishouding is als een razend roeltje aktief en moet een nieuwe balans creëren, zeker in de eerste drie maanden. Bovendien, al is het kindje nog niet geboren, het is een heel klein kindje tenslotte, die totaal openstaat. Voorzichtigheid is dus ook hier geboden, nog afgezien van het feit dat sommige oliën een spontane abortus zouden kunnen bevorderen! Zie hiervoor bij het hoofdstuk over de contra-indicaties.

Nog even de regels op een rijtje die je maar beter in acht kunt nemen bij kinderen en wanneer toepasselijk, de rest van de gevoelige groep.

  1. Nooit onverdunde olie op een kind gebruiken. Als uitzondering kunnen kleine hoeveelheden lavendel of tea-tree gebruikt worden voor kleine brandwonden of blessures.
  2. Etherische olie moet je altijd verdunnen voordat je het aan een kinderbadje toevoegt. Vergeet ook niet er een emulgator aan toe te voegen.
  3. Bij kinderen gebruik je minder olie dan voor het bad van een volwassene, zeker niet meer dan vier druppels.
  4. Voor het mengen van een massage-olie 1% tot hooguit 2% etherische olie gebruiken.
  5. Blijf erbij als een kind boven een kom heet water zit, met etherische olie, om te inhaleren. Pas op, niet elke olie kun je laten inhaleren!!
  6. In de beginfase een kind maar korte tijd laten inhaleren. Dit is van enkele seconden tot hooguit een halve minuut. Je mag dit pas opvoeren als het kind dit goed kan verdragen, naar 1 tot 2 minuten.
  7. Een etherische olie nooit laten innemen.
  8. Geen giftige of enigszins giftige oliën gebruiken
  9. Geen ernstige zieken behandelen zonder een arts te raadplegen!
  10.  Gebruik de voorgaande 9 punten niet bij katten.

Voor pasgeborenen zijn hydrolaten van oranjebloesem, roos en kamille het meest geschikt.
Voor baby’s van 3 - 18 maanden maximaal ééntiende van de normale dosis gebruiken!
Als baby’s onder de drie maanden zijn, gebruik dan hoogstens 1 à 2 druppels neroli, den, sinaasappel, lavendel, roomse kamille of tea-tree in een aroma-lampje als verdamper in de omgevingsruimte. Idem wanneer opgelost in een emulgator, babyolie, neutraal badschuim of iets dergelijks in het badje.

Voor kinderen van 1½ tot 7 jaar gebruik je het beste maar een kwart van de normale dosis en voor kinderen van 7-12 jaar de helft van de normale dosis. 

Aromatherapie, etherische olie, geschiedenis en gebruik, een korte cursus. Deel 3 en 4. Het diabolo effect en 4. Hoe etherische oliën worden opgenomen en uitgescheiden door het lichaam.

Om rekening mee te houden: het diabolo-effect

Het diabolo-effect is een schema dat een beetje de vorm heeft van een diabolo.
Met behulp van dit schema wordt een algemeen geldende defenitie voor het gebruik van etherische oliën verduidelijkt.
De defenitie houdt in: Hoe groter de hoeveelheid plantenmateriaal wat nodig is om een bepaalde etherische olie te produceren, hoe breder de uitwerking van deze olie is en hoe minder je ervan hoeft te gebruiken.


Het diabolo-schema:



3, 2, 1 = de drie verschillende etherische oliën van de sinaasappel


Als voorbeeld van het Diabolo-effect nemen we de Citrus aurantium, oftewel, de sinaasappel.

Door destillatie en persing kunnen we hier 3 oliën van verkrijgen:

  1. Sinaasappel van de schil door persing
  2. Petit Grain van de takjes en blaadjes door destillatie
  3. Neroli van de bloesems door destillatie

Van nummer 3 zal de meeste hoeveelheid materiaal nodig zijn om eenzelfde hoeveelheid olie te produceren, nummer 2 zit ertussen in en van nummer 1 heb je het minste materiaal nodig om dezelfde hoeveelheid etherische olie te verkrijgen.

Volgens het diabolo-effect zal dus van deze drie oliën, die allemaal een rustgevende werking hebben, nummer 3 de meest krachtige uitwerking hebben.
Van nummer 3 hoef je dus in principe minder te gebruiken bij gebruik in verhouding met de andere twee. Nummer 1 is het minst krachtig van de drie.
Voor nummer 1, sinaasappel, is het minste materiaal nodig. Daarbij wordt het verkregen door persing, wat een veel goedkopere methode is dan destillatie. We zien dit dan ook terug in de prijs. Sinaasappelolie (uit de schil) is het goedkoopst. Petit grain gaat door de destillatie al flink in prijs omhoog en de Neroli is verhoudingsgewijs dan ook stukken duurder dan de sinaasappel.


Etherische olie en het lichaam: hoe wordt het opgenomen en hoe wordt het weer uitgescheiden

De werkzame stoffen in de etherische oliën kunnen op verschillende manier door het lichaam worden opgenomen;

-       door inhalatie
-       via de huid
-       via de slokdarm
-       via inname door de mond

Uitscheiding van etherische olie vindt plaats via de huid, urine of de ontlasting.

Als vloeistof kan het (vermengd met een emulgator of vette basisolie) ook via de mond worden ingenomen. Vervolgens gaat het door de slokdarm naar de maag en dan naar de dunne darm. Vanaf de dunne darm kan het óf naar de dikke darm óf opgenomen worden in het spierweefsel.
Als vloeistof kan het ook door de huid worden opgenomen d.m.v. toevoeging in het badwater, toevoeging aan compressen, crèmes, kleimaskers en massages. Via opname door de huid kan het ook doordringen in de dieper gelegen weefsels zoals de spieren en gewrichten.
Vanuit het spierweefsel en de dunne darm kan het in de bloedbaan terecht komen en zo het hart bereiken. Via de bloedbaan kan het ook diep doordringen in de verschillende lichaamsweefsels en organen en dan weer uitgescheiden worden via de nieren naar de blaas, of via de huid of de longen.
Etherische olie kan ook geïnhaleerd worden via damp. Op deze manier kan het naar de longen en via de longen weer naar de bloedbaan, waar het weer de al eerder beschreven weg kan volgen.
Via de neus kan etherische olie de hersenen beínvloeden en op die manier weer het hormoonstelsel en zenuwimpulsen. Dit heeft een mentaal-emotioneel effect.

Etherische olie is dus zeer veelzijdig en gevarieerd te gebruiken.














donderdag 24 maart 2016

Aromatherapie, etherische olie, geschiedenis en gebruik, een korte cursus. Deel 1 en 2. Inleiding in de aromatherapie en 2. De 4 grote eigenschappen van de aromatherapie.

Inleiding

Etherische oliën kunnen op vele manieren worden toegepast. Voor gewoon een lekkere geur, in huis en op jezelf, maar ook voor medicinale en andere therapeutische doeleinden. Ze werken op het lichaam en de geest.
Je kunt ze gebruiken in je badwater, vermengen met je crèmes voor je lichaam en gezicht, shampoo, mengen met basisoliën en en je eigen olie maken ter verzorging. Ze kunnen in een verdamper, je kunt ze door je eten mengen, ze gebruiken bij een kleimasker, toevoegen als geur voor de schoonmaak in je huis, ook op spiritueel vlak, kortom, er zijn vele mogelijkheden.

Etherische olie wordt ook wel essentiële olie of aromatische essence genoemd.

In deze cursus/boekje vindt je geen lijsten van de oliën en aparte beschrijvingen. Er zijn al vele boeken waar dit in staat beschreven. Enkele hiervan kun je achterin in de literatuurlijst terug vinden.
In deze cursus kun je iets lezen over de geschiedenis, de achtergronden en de eigenschappen van etherische oliën, hun mogelijkheden, werking en hoe ze toe te passen.
Het hoe en waarom, wat je meer inzicht geeft in de toepassing en het gebruik van deze heerlijke oliën.
Je vind tips en informatie over veilig gebruik van de oliën voor de leek. Er wordt duidelijk uitgelegd hoe je zelf een geurwatertje kunt maken en een maceraat. En natuurlijk wat een maceraat dan eigenlijk is, wat een basisolie is en meer. Er staan recepten in, en je vindt alle informatie om zelf een lekker recept te kunnen samenstellen. Voor een kleimasker, een massageolie, een crèmepje enz.


Etherische oliën zijn puur natuur en als zodanig prikkelen ze onze zintuigen op alle fronten!

De grondleggers van de aromatherapie.

De vroegste kennis over aromatherapie vindt men bij de Chinezen, omstreeks 4500 v. Chr.
Daar had het een belangrijke plaats in de geneeskunde.
In de Vedische geschriften van India (ongeveer 2000 v. Chr.) worden meer dan 700 substanties beschreven, waaronder kaneel, mirrhe, gember, koriander, sandalwood en jatamansie. Toen al werden oliën ook therapeutisch gebruikt en niet uitsluitend voor religieuze doeleinden.

De meest beroemde en rijkste associaties met de eerste aroma’s komen uit de Egyptische cultuur. Op papyrusrollen daterend rond 2800 v. Chr. (Khufu-periode) staan al verslagen over vele medicinale kruiden. Er zijn ook papyrusrollen gevonden met een latere datering van ongeveer 2000 v. Chr. waarop vele fijne oliën en uitgelezen parfums staan beschreven die de tempels geuren, waarmee elke Godheid zich in blijdschap verheugd.

Aromatische oliën en balsems zoals ceder en mirrhe werden gebruikt voor het balsemen van de overledenen. De restanten hiervan zijn teruggevonden in aardenwerken potten die in de tombes stonden, samen met sporeresten van harsen en oliën, zoals styrax en frankincense.
Op stenen tabletten in de Nijlvallei staan inscripties met complete verslagen over het verloop van de processen van het bereiden van oliën, balsems en zelfs gefermenteerde likeuren.
De Egyptenaren stonden bekend om hun expertise betreffende schoonheidsbehandelingen en de geneeskunde en hun kennis van etherische oliën. Een voorbeeld hiervan is “Kyphi”, een recept die bestond uit een mix van 16 verschillende ingrediënten. Dit middel kon zowel als parfum en wierook gebruikt worden, maar ook inwendig. Het zou de werking van gif tegengaan, maar ook anti-septisch, kalmerend en verzachtend werken. Tevens was het goed voor een ontspannen slaap, om dromen te verhelderen en angsten weg te nemen.

Rond 1240 v. Chr. vertrokken de Joden uit Egypte naar Israël. Zij namen vele harsen, balsems en oliën mee en ook de kennis erover.
Phoenicische handelaren exporteeerden geurolien en harsen uit Arabië en zo langzaam aan breidde dit zich verder uit naar het hele Mediterraanse gebied, met name Griekenland en Rome.
De Grieken leerden veel van de Egyptenaren en de Romeinen op hun beurt weer van de Grieken.

Twee Griekse geleerden, Herodotus en Democratus, bezochten Egypte rond 600 v. Chr. Zij maakten verslagen over de parfumerie en natuurlijke therapeutica’s die ze tijdens hun reizen tegenkwamen. Herodotus beschreef als eerste de destillatie van terpentijn en maakte aantekeningen over parfums en allerlei andere zaken aangaande geurende materialen.
Een andere griek, Discorus, heeft een diepgaande studie gemaakt van het gebruik van planten en aroma’s door de Grieken en de Romeinen. Zijn verslag hierover staat bekend als “De herbarius”.
Hippocrates, (geb. 460 v. Chr.) een nu nog bekende Griekse geneesheer (hij wordt beschouwd als de grondlegger van de huidige  medische wetenschap!) schreef talloze boeken over geuren, aroma’s en hun toepassing.

Inmiddels waren de aromatische oliën helemaal ingeburgerd in het dagelijkse leven van de Romeinen. Ze pasten de oliën bij van alles toe; de verzorging van hun huid en haar, bij massages, bij ziekten, wondverzorging enz.
Na de val van Rome en de opkomst van het Christendom, vluchtten veel Romeinse artsen naar Constantinopel. Zij namen vele boeken mee, waaronder de boeken van Hippocrates. Deze boeken werden vertaald in het Perzisch, Arabisch en andere talen. Het Byzantijnse Rijk ging tenslotte ook ten onder en de kennis ging door naar de Arabische wereld.

Een Arabische geleerde, Avilenna genaamd ontwikkelde verfijnde technieken om te destilleren. Met deze technieken produceerde hij zeer zuivere essentiéle oliën. Eigenlijk was dit een herontdekking, maar dat wist de beste man niet. We hebben namelijk in de vorige eeuw ontdekt dat destillatie ook rond 3000 v. Chr. al bekend was. Maar hoe dan ook, Avilenna schreef vele boeken over aroma’s. Eén van de populairste geurtjes werd het Rooswater. De Kruisvaarders namen dit mee van hun reizen en zo kwam het in Europa terecht.
Behalve Rooswater, werden ook andere exotische essences door hun meegenomen naar Europa. Ook de methode van het destilleren. In de dertiende eeuw waren de Arabische parfums in heel europa bekend en bijzonder gewild.

Middeleeuwen
In de Middeleeuwen in Europa bestrooiden de mensen hun vloer met aromatische kruiden. Om een lekkere geur te krijgen in huis en als bestrijding tegen ongedierte. De mensen droegen ook kleine kruidenboeketjes ter bescherming tegen de plaag en andere infectieziekten. Dit hielp natuurlijk niet, maar dat wist men toendertijd uiteraard niet.
Zo langzamerhand begon men in Europa ook te experimenteren met het produceren van etherische oliën van inheemse planten zoals Lavendel, Rozemarijn en Salie.
In de zestiende eeuw kon je gewoon bij de apotheek etherische oliën en bijv. Lavendelwater kopen.
Na het uitvinden van de boekdrukkunst, kwamen er boeken over kruiden en etherische oliën op de markt. Tijdens de Renaissance vormden de aromatische stoffen de hoofdbescherming tegen epidemiën en vulden de schappen van de apotheken.
In deze tijd begonnen de pharmaceuten de vele etherische oliën te analyseren en men maakte hier keurig verslag van.
De parfum- en destillatie-industrie floreerde. Eén van de bekendste plaatsen is Grasse, in Frankrijk.
Aan het einde van de 17de eeuw kwam er een duidelijke scheiding tussen de parfum en de destillatie-industrie.
Begin 19de eeuwe kwam de wetenschappelijk-industriële revolutie goed op gang. Door nieuwe kennis kon men de bestanddelen van etherische oliën veel beter identificeren. Er werden namen gegeven aan de werkzame stoffen zoals geraniol, citronellol en cineol. Dankzij deze kennis kon men geneesmiddelen ook synthetisch gaan produceren en daardoor raakten natuurlijke kruiden en aromatische “remedies” op de achtergrond. In het midden van de vorige eeuw werden ze eigenlijk alleen nog maar gebruikt in parfums, cosmetica en voeding. 

Vader van de armomatherapie
De Fransman R. H. Gattefossé, een chemicus, bestudeerde de eigenschappen van etherische oliën. Hij heeft veel boeken gescheven waaronder “The practise of Aromatherapie”. Deze man wordt gezien als de vader van de huidige aromatherapie. In 1928 lanceerde hij dan ook de naam “Aromatherapie”.
Nog een leuk weetje: In 1904 bewees Cuthbert Hall dat de anti-septische werking van Eucalyptus-olie veel sterker was in zijn natuurlijke vorm dan zijn geïsoleerde hoofdbestanddeel eucalyptol of cineol. Overigens, Gattefossé was ook al tot deze conclusie gekomen.

Eigenschappen op de huid
De Oostenrijkse Marguerite Maury was de eerste niet-medische persoon die de krachtige en doordringende eigenschappen van etherische oliën op de huid bestudeerde. Zij baseerde haar werk op de onderzoeken van Valnet en Gattefossé. Zij bewees dat etherische olie snel door de huid wordt opgenomen en heel effectief werkt. Maury is dan ook de grondlegster van het gebruik van etherische olie in de gezondheids- en schoonheidstherapie.
Zelfs hedentendage zijn er laboratoria in Duitsland en Italië die gespecialiseerd zijn in het onderzoek van etherische oliën.

De vier grote eigenschappen van etherische oliën

Etherische oliën zijn antiseptisch (antibacterieel, antimocrobe en antiviraal), defloculerend, afdrijvend (drainerend en eliminerend) en hervitaliserend op celniveau.

1. Antiseptisch wil zeggen dat ze dodelijk zijn voor microben (dit zijn micro-organismen). Ze elimineren microben en pathogene (ziekmakende) virussen die het levende organisme aanvallen. Soms werken ze zelfs beter als de klassieke antibiotica, omdat ze ook een bacterio-statische en bacteriolytische werking hebben.

2. Defloculerend oftewel ontvlokkend houdt in dat etherische oliën een oplossende werking hebben. Ze bevorderen de afbraak van slijm en kristallen die ontstaan bij de stofwisseling, zoals bij het eten van veel vlees en zetmeel. Ze normaliseren het humorale (betreffende de lichaamsvochten: bloed, slijm, witte en zwarte gal) systeem.

3. Ze zijn ook eleminerend en zuiverend (= verwijderend uit het lichaam). Ze aktiveren de vier emunctoria of uitscheidingsorganen. Dit vindt plaats via de huid (met de klieren), de nieren, de longen en de ingewanden (lever en galblaas). Etherische olie werkt drainerend omdat het de afval, oplosbare en onoplosbare overblijfselen van de lichaamsvochten naar de bovengenoemde organen stuurt.

4. Etherische oliën zijn hervitaliserend. Etherische oliën dringen diep door in de weefsel en cellen. Ze bereiken zelfs de kleinste atomische moteren. Hier werken ze balancerend op de snelheid van de elektronen; werken herstellend op de perifere holtes; reinigen als twee ongelijksoortige stoffen op elkaar inwerken in de cel. Ze zorgen dus voor een harmoniserende verdeling van de atomische energie van de levende stof en in de cellen zelf.

We kunnen dus zeggen dat ze als volgt werken:

ü      Voor de huid en het bindweefsel:
-       stimulerend, verstevigend, verjongend, doorbloedingsbevorderend, voedselopnamebevorderend, ontsmettend en ontgiftend
ü      Voor de bloedsomloop:
-       versnellend, ontgiftend en zuiverend en versoepelend en versterkend voor de vaatwanden
ü      Voor het lymfestelsel:
-       versnellend en verbeterend op de lymfedrainage
ü      Voor het spierweefsel:
-       verhogend op de elasticiteit, verminderd spierpijnen en krampen
ü      Voor het zenuwstelsel:
-       kalmerend, voedend en evenwicht brengend en daardoor verbeteren ze de werking van de organen.
ü      Voor de klieren:
-       regulerend op de zweet- en huiduitscheiding  en ze oefenen invloed op de uitscheiding van het verdere endocriene systeem.